سلام
صورتش زخم مي شد و از زخم ها خون مي آمد. ريشش
را با تيغ زد تا زخم ها عفونت نکند. وقتي از سلماني به خانه
برگشت، خيلي گرفته بود. گفت: ((مردم چه قدر ظاهر بين شده اند.
مي گويند تو که خودت جانبازي، تو ديگر چرا؟ )).
بستري شدنهاي ايوب آن قدر زياد بود که ديگر بيمارستان و اتاق
ريکاوري مثل خانه ي خودم شده بود...

يعني رويش سرخ وبلاگ راهيان حضور (rahianehozoor.blogfa.com) به روزه
دوست داشتيد سر بزنيد.
برا فردام در مورد پرواز سرخ خواهيم نوشت